Μυρτιά (Myrtus communis)

Η μυρτιά είναι είδος φυτού που ανήκει στο γένος μύρτος (Myrtus) και στην οικογένεια των Μυρτοειδών (Myrtaceae). Το γένος μύρτος περιλαμβάνει γύρω στα 75 είδη, τα οποία ευδοκιμούν σε τροπικές και υποτροπικές περιοχές. Στην Ελλάδα απαντάται ο Μύρτος ο κοινός (Myrtus communis), αυτοφυής ή διακοσμητική. Καλλιεργείται στην ύπαιθρο, σε γλάστρες αλλά και σε θερμοκήπια. Χρησιμοποιείται στην αρωματοποιία, στην παρασκευή καλλυντικών και στη φαρμακευτική. Παράγει αιθέριο έλαιο (μυρτέλαιο). Το ανθεκτικό της ξύλο χρησιμοποιείται στη λεπτοξυλουργική και τα κλαδιά της στην καλαθοπλεκτική. Το φυτό ήταν γνωστό από τα αρχαία χρόνια και το αναφέρει ο Διοσκουρίδης.

Πανέμορφο μονοπάτι πίσω απ'το γυμνάσιο

Σκαθάρι Lygaeus equestris? Πειρατής, Κέρβερος, Παπουτσής (Σύρος) 19_12_2014

Τα σκαθάρια ήταν σε κορμό κυπαρισσιού.
Το κόκκινο και μαύρο σχήμα απωθεί τους εχθρούς.
Αποθηκεύει τις τοξίνες των φυτών και δεν είναι βρώσιμο από τους δυνητικούς εχθρούς του.
Τρέφεται με χυμούς φυτών.

μύκητας σε κορμό πεσμένου δέντρου

Quercus coccifera πουρνάρια στα Ανάβρυτα!

 Το πουρνάρι ή πρίνος ή περνιά  (Δρυς η κοκκοφόρος, Quercus coccifera L.) είναι ένα είδος αείφυλλης σκληρόφυλλης δρυός με ευρεία εξάπλωση γύρω από τη Μεσόγειο.

    Το πουρνάρι φύεται ως αειθαλής θάμνος ή μικρό δέντρο ύψους 1-6 (-10) m. Ο φλοιός είναι τεφρόχρωμος, αρχικά λείος, αργότερα με φολιδωτό ή σχισμένο ξηρό φλοιό στον κορμό και στους γέρικους κλάδους. Τα φύλλα είναι απλά, διατεταγμένα κατ’ εναλλαγή, δερματώδη, με λεία επιφάνεια, μήκους 1-5 cm και πλάτους 0,5-2,8 cm. Τα νεύρα γενικά δεν εξέχουν. Οι παρυφές είναι συνήθως οδοντωτές με εξέχοντα ή στραμμένα προς την κορυφή κοντά ή μακριά, αιχμηρά δόντια και σπανιότερα μέχρι λειόχειλες. Η κορυφή είναι οξεία ή αμβλεία και η βάση στρογγυλεμένη ή ελαφρά καρδιοειδής και ο μίσχος βραχύς, σπάνια μακρύτερος των 5 mm. Τα άνθη είναι μονογενή - οι αρσενικοί ίουλοι φύονται μοναχικοί στις άκρες των νεαρών κλαδίσκων, ενώ τα θηλυκά άνθη εμφανίζονται μονήρη ή σε ζεύγη στις μασχάλες των φύλλων. Οι καρποί (βαλανίδια) εμφανίζονται μοναχικοί ή κατά ζεύγη. Ο ποδίσκος έχει μήκος 8-12 mm, ενώ το κύπελλο έχει διάμετρο 1-3 cm και μήκος 1-2,5 cm, καλύπτοντας συνήθως πάνω από το μισό του μήκους του βαλανιδιού, είναι άτριχο ή χνοώδες, καλυμμένο με χαλαρά πεπιεσμένα ή ισχυρά κυρτά προς τα έξω λέπια. Το κάρυο (βαλανίδι) έχει μήκος 1,5-3 (-3,5) cm και διάμετρο 0,8-1,5 cm και είναι χρώματος θαμπού καστανού. Το ενδοκάρπιο έχει πυκνό τρίχωμα.

Λειχήνες πάνω σε δέντρο στα Ανάβρυτα!

Οι λειχήνες είναι συμβιωτικοί οργανισμοί δημιουργημένοι από τον σύνδεσμο μικροσκοπικών πράσινων φυκών ή κυανοβακτηρίων και νηματοειδών μυκήτων ή μανιταριών. Οι λειχήνες λαμβάνουν το εξωτερικό σχήμα του μύκητα με τον οποίο συνεργάζονται και έτσι ονομάζονται με βάση τον μύκητα. Ο μύκητας συνήθως σχηματίζει το μεγαλύτερο μέρος του σώματος των λειχήνων, αν και αυτό μπορεί να μην συμβεί σε νηματοειδής και ζελατινώδεις λειχήνες. Ο μύκητας της λειχήνας είναι μέλος των Ascomycota – σπανιότερα μέλος των Basidiomycota. Μερικοί ταξινομηστές των λειχήνων τοποθετούν τις λειχήνες σε δική τους κατηγορία, αυτή των Mycophycophyta, αλλά αυτή η πρακτική αγνοεί το γεγονός πως συστατικά ανήκουν σε διαφορετικές γενεαλογίες.

Τα κύτταρα των φυκιών περιέχουν χλωροφύλλη, που τους επιτρέπει να ζουν σε καθαρά ανόργανο περιβάλλον παράγοντας τα δικά τους οργανικά μείγματα. Ο μύκητας προστατεύει το φύκος από το να ξεραθεί και σε μερικές περιπτώσεις του παρέχει ανόργανη ύλη από το υπέδαφος.

Αθάνατος Αgave americana μοιάζει με την Αλόη τη γνήσια

Η Αλόη η γνήσια (Aloe vera), επίσης γνωστή ως φαρμακευτική αλόη, είναι ένα είδος εύχυμου φυτού που κατά πάσα πιθανότητα κατάγεται από τη Βόρεια Αφρική, τις Κανάριους Νήσους και το Πράσινο Ακρωτήρι. Η Αλόη η γνήσια μεγαλώνει σε άνυδρα κλίματα και συναντάται ευρέως στην Αφρική και άλλες άνυδρες περιοχές. Το είδος είναι γνωστό για τη χρήση του σε εναλλακτικές θεραπείες με χρήση φυτών. Πολλές επιστημονικές μελέτες έχουν γίνει για τη χρήση της, κάποιες όμως έρχονται σε αντίθεση με αυτές.  Παρά τις αντιθέσεις αυτές, υπάρχουν στοιχεία ότι εκχυλίσματα της αλόης της γνήσιας μπορεί να είναι χρήσιμα στην περιποίηση για επούλωση πληγών και εγκαυμάτων, αλλά και για την αντιμετώπιση του διαβήτη και αυξημένων λιπιδίων στο αίμα. Αυτές οι θετικές επιπτώσεις θεωρούνται ότι οφείλονται στην παρουσία στοιχείων όπως πολυσακχαρίτες, ανθρακινόνη και λεκτίνες. 

ΟΜΑΔΑ ΜΕΛΕΤΗΣ ΧΛΩΡΙΔΑΣ Π.Π.Γ. ΑΝΑΒΡΥΤΩΝ:

     Μανιτάρι ονομάζεται κοινώς το ορατό μέρος πολυκύτταρων μυκήτων με τη χαρακτηριστική, συνήθως ομβρελοειδήμορφή. Στην ουσία, αυτό που βλέπουμε είναι το σώμα του μανιταριού, δηλαδή το όργανο στο οποίο θα αναπτυχθούν τα σπόρια που θα εξασφαλίσουν τη διαιώνιση του είδους. Το κυρίως μέρος του μύκητα είναι υπόγειο και σχεδόν πάντα αθέατο το μεγαλύτερο μέρος του χρόνου. Είναι το μυκήλιο που αναπτύσσεται σαν ιστός στουπόστρωμα με τη μορφή των μυκηλιακών υφών.
  ^]

Ο ήλιος ανατέλλει στο Κτήμα Συγγρού

 

Μανιτάρι λίγο πιο πέρα από το Γυμνάσιο Αναβρύτων

 

                                           

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 28/11/14

ΜΑΝΙΤΑΡΙΑ

ΤΖΙΤΖΙΚΙ!

ΦΥΛΛΑ ΠΛΑΤΑΝΟΥ

Μανιτάρι στο κτήμα Συγγρού

ΠΡΟΣΟΧΗ...ΜΑΝΙΤΑΡΙΑ!

Δεν υπάρχουν εμφανείς διαφορές σε κάποιες περιπτωσεις μανιταριών που είναι δηλητηριώδη και μόνο όσοι γνωρίζουν καλά το αντικείμενο είναι σε θέση να τα ξεχωρίσουν επισημάινει σε ανακόίνωση του το Υπουργείο Υγείας. 

 

Προειδοποιεί επίσης πως ούτε οι υψηλές θερμοκρασίες κατά την διάρκεια μαγειρέματος αδρανοποιούν τις δηλητηριώδεις ουσίες των μανιταριών και στην περίπτωση που εντοπιστούν κάποιοι να εμπορεύονται μη εδώδιμα ειδη κινδυνεύουν να κατηγορηθούν ότι θέτουν σε κίνδυνο τη δημόσια υγεία. 

 

Την ίδια ώρα το Τμήμα Δασών καλεί τους πολίτες που εκδράμουν στους αγρούς για την συλλογή μανιταριών να μην χρησιμοποιούν εργαλεία καθώς προκαλείται ανεπανόρθωτη ζημιά στο οικοσύστημα.

 

Σημειώνει δε, πως αυτοί που θα εντοπιστούν να μαζεύουν μανιτάρια με εργαλεία θα βρεθούν αντιμέτωποι με την δικαιοσύνη. 

                                                                                                                   ΑΠΟ ΤΟ ΑΡΘΡΟ Της Ευγενίας Σέργη

 

Προσοχή στα άγρια μανιτάρια!

ΜΑΝΙΤΑΡΙΑ! Παρασκευή 5_12_2014

Κοντά στο σχολείο άφθονα μανιτάρια μετά τις τελευταίες βροχές

Είδος φυλλοβόλου δρυός (Quercus) Δεκέμβριος μήνας και τα φύλλα ακόμα είναι πάνω στο δένδρο

Η πρώτη ανθισμένη μαργαρίτα!

Ξέφωτο στο πευκοδάσος με ρείκια που ανθίζουν το φθινόπωρο, λαδανιές, θυμάρι

Λειχήνες

Πηγή: Μανιτάρια από τα Ελληνικά Δάση, Μαρία Πεντίδου, Μουσείο Γουλανδρή Φυσικής Ιστορίας

Το φυλάκιο πυροφύλαξης

Ανθισμένες βρούβες

Λειχήνες ένδειξη ατμόσφαιρας χωρίς ρύπους